دل وئي لڳي آ جنھن سان، سو ڀائي کڻي نہ ڀائَي،
ٺاهي کڻي يا ڊاهي، جوڙي يا جَمَ وڃائي.
رُسان يا ڏک ڏوراپا ڏيان، هج هاج منھنجي ڪهڙي؟
مرضي جو آهي مالڪ، ٽاري يا اک ملائي.
دُنيا ۾ مان مُسافر، هڪ ياد ڇڏڻ ٿو چاهيان،
کڻي لاش راڄ منھنجو، دلبر جي در دفنائي.
سونھن تي ناز ايڏو، ۽ فاني جواني تي ماڻو نہ ڪر،
هجي گدا يا حاڪم، ويندو هرڪو وارو وڃائي.
پيار ڏئي پنھنجو ڪيئي، سڀ غرض کان آهيان لاطمع،
وئي عمر منھنجي امن، وري ڏنئي ورائي.