اک جو اک سان دوبدو سودو نہ ڪر،
سر جو سودو سونھن سان سستو نہ ڪر.
پنبڻ ڇنڀڻ سان ٿي سگهي قيامت اچي،
دنيا سندو تختو تہ اڄ ابتو نہ ڪر.
هُل هُلاچو غير جو هوندو سدا،
رب تي توڪل، ڪوبہ دل اُلڪو نہ ڪر.
اڌ صدي مون ساھ ۾ آ سڪ سانڀي،
تون رهندو سا باھ ڦوڪي ڀڙڪو نہ ڪر.
جان کان جيئن، جيءُ امن اڏري وڃي،
ايڏو امن تون هانء کي هلڪو نہ ڪر.