شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

گهمين جي غير سان پيو گهم، پنھنجن کي ڇڏي ڏي تون،

گهمين جي غير سان پيو گهم، پنھنجن کي ڇڏي ڏي تون،
اسان جي روڪ ڪانھي ڪا، وهمن کي ڇڏي ڏي تون.
مون سوچيو ۽ سڀ سمجهيو هو، سچائي سچ ڪٿي ڪونھي،
اجايو عهد پڪ پيارا، واعدن کي ڇڏي ڏي تون
وري ورندا ايندا واپس اُهي شل ڏينھن خوشين جا،
هاڻوڪا حال ۽ هُلچا، خوشين کي ڇڏي ڏي تون
وفا تنھنجي جفا تنھنجي ڀلي، تو وٽ رهي هردم،
اسان جو خيال اسان وٽ آ، لفظن کي ڇڏي ڏي تون
امن مانجهي ڪنھن سان ڪو، تعصب ۽ ضد تہ ڪونھي ڪو،
اجايو پوءِ ڇا لاءِ چئجي، جهڳڙن کي ڇڏي ڏي تون