ڪيھا رنگ ڪتئي، ڪيھي رنگ ڪِتي يار مُسافر آندا جِي
لِيا لوڪون لِڪا، ساھ ميڏا سُڪا، رڳا پردا پرين هي باندا جي،
دُکي دِلڙي ميڏِي هي اُداس ڏاڍي، مِليا درد جِنھن ڪُون هَيڪاندا جي.
مَيڏا رُوح آکي پرين نال هووان، گهڙي گهڙي پِيا مين گهول وڃان،
پر يار پرين نھين قدر تيڪون، ڪيڏا ڏيک مينۡ تيڏي لئي ماندا جِي.
مينۡ مجبور پرين تيڏا صدقه وڃان، لک ظلم ملن تہ بہ صبر سھان،
توڙي ڪُس وڃان تہ بہ اُف نہ ڪران، نھين درد تيڏي وچون وال واندا جي.
امن گُذر ڳئي ميڏي عمر سڄي تيڏي پيار ڪنونۡ جا هي ٽڪر لڳي،
سا تہ ويسان نِڀا قبر توڙي، ميڏا پيار نھين تون سمانداجي.