شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

شعر سو جو اچي ڳائڻ، رڌم ۽ سُر ڌُن ۾ هجي

شعر سو جو اچي ڳائڻ، رڌم ۽ سُر ڌُن ۾ هجي
وزن ۽ بحر هجي نہ هجي پر مطلب ادب جي ڪُن ۾ هجي
ڪم ڪهڙو درد وارا، عشق ٽاري اکر ڳوليون!
انھي ٻُڏتر جي سائي ۾، روحي قوت سُن ۾ هجي
بلبل جو ڪم باغن ۾، ۽ پتنگ جو باھ سان ڪم آ،
ناممڪن گُل ٿر ۾ نہ ۽ گُل رڳو گُلشن ۾ هجي
ٺاهيان ٿو صنف هر مان غزل ۽ گيت ڪافي جي،
بحر ۽ وزن لکان ڇا لاءِ، نہ مقصد امن اُن ۾ هجي