مُڙس ڪِريو بصيري جي موري تان،
لٿو شوق گهوڙي جي سواري تان،
اهڙي خوف ۽ خطري خواري کان،
ڪو اُٺ گڏھ ڌاري تان.
جِٿي يار ويھي ڪري بات اِها،
تہ گهوڙو رب ڏنو آ، ملي آ ڏات اها،
وائي وائڙي کي ڏينھن رات اِها،
آخر نيٺ ڪِريو هڪ وارَي سان.
هَئي جو هَني ۾ وئي ڪانچ ڦاسي،
اچي اُٿليو پُٿليو گهوڙَي سان گڏ ساسي،
کڻي مولا ڪئي مھر معافي،
مُڙس بچيو آ مس شُڪر گُذاري تان.
امن سمجهڻ جي هي ڳالھ آهي،
نئين زندگي مليس، اها مقال آهي،
پرين ساڻ قلندر لعل آهي،
ڏيندو معافي جَي ڪير پُڪاري تان.