محبوب اڄ بھارون واپس وري جي آيون،
تنھنجي اچڻ جا رستا نِرمل ويٺا نہ اريون.
گُلڙا هوا جي دل تي، جهومن نچن ڪُڏن ٿا،
آئي اوهان جي دلبر، تهِدل هڻن ٿا تاڙيون.
خوشبو هوا ۾ عنبر، روشن قمر ۽ اختر،
دردر سڄڻ اوهان لاءِ لک لک مِلن واڌايون.
ڪانگل توڏي جاني قاصد ڪري اُماڻيم،
اُن پڻ اچي اوهان جون ڳالھيون ڪئي ٻُڌايون.
جنھن واٽ سان اچو ٿا، سا واٽ مون سينگاري،
سبزي شجروڪاري چوڏس اٿم پوکايون.
ٽارين، انبن ۽ ليمن سنگ سنگ ڪڍيا سونہ انہ ،
هلچل پکين جي تن تي، عجيب ڏِس اُڏامون.
ڳيرا تتر ڪبوتر، جهرڪي ڪٻر ۽ ڪڻڇي،
هرهر ٻولي ٿي ٻُڌجي، واه واه مِٺيون سي وايون.
ابر ڪرم سنہ و ۽ بادصبا جا جهونڪا،
پکڙيل خوشي ۽ خوشبو، اُن ۾ اوهان جون سارون.
اِمن ڀِٽن ۾ توکي پيو ٿو منجهاڻي ساري،
ڪڻڪون، ڪمند لٿا ڪُل، اچ دلبر ڇڏي جُدايون.