شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

مون ڏي تنھنجي دل وري ئي نہ ٿي،

مون ڏي تنھنجي دل وري ئي نہ ٿي،
ڇا ڪيان سواءِ تنھنجي سري ئي نہ ٿي.
غيرن سان نہ گهم نٿي دل سھي،
مون کان پيارا گهڙي پل پري ئي نہ ٿي.
جيئن چوين حاضر آهيان حُڪم ڪر،
تنھنجي سِڪ سيني تان ٽري ئي نہ ٿي.
روز نوان زخم روز نوان جهيڙا،
خُوشي تہ خُدا سون ڦَري ئي نہ ٿي.
اِمن غريب ڏسي غير ٿا حملا ڪن،
مون تي ڪا بہ موسم اثر ڪري ئي نہ ٿي.