شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

اچين ٿو يار جي سامھون اچڻ جو عجب رنگ آ،

اچين ٿو يار جي سامھون اچڻ جو عجب رنگ آ،
نخري مشخري سان هلڻ پڌرو ۽ مُشڪڻ جو عجب رنگ آ.
کڻو ٿا نيڻ نازن سان، جُهڪي ٿي سڄي دنيا،
عجب اِسرار اکڙين ۾، چمڪڻ جو عجب رنگ آ.
تنھنجي جانب جدائي گهڻا موهي ڪيا ماندا،
ڌنڌي کنئون ٿي واندا، تن جي روئڻ جو عجب رنگ آ.
جفائون ٿو ڪرين جن سان دعائون ٿا ڏين توکي،
عطا ٿيل آ حُسن توکي ڏِسڻ جو عجب رنگ آ.
اِمن جي آس ٿئي پوري کڻو جڏهين نظر نوري،
شرابي شور مچائن ٿيون تن جي وڍڻ جو عجب رنگ آ.