شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

سنڌ ڌرتي جا سڀئي شاعر ڪاتب ۽ اديب

سنڌ ڌرتي جا سڀئي شاعر ڪاتب ۽ اديب
سلام منھنجو سائين منھنجا، مان سندن گولو غريب.
ڪيڏو خوش ذائقه نيارو چشمئه ڪوثر مھراڻ ڏِس،
جنھن جو پاڻي پيءُ ٿا پلجن سگهڙ عالم خوش نصيب.
سنڌ ڌرتي جي مٽي پايان اکين سُرمون ڪري،
بهشت برين ۽ باغ گلبن گاهي بگاهي عبرت عجيب.
رت سر ساھ صدقو ڪيان سنڌ جي ڀتر ڀونءَ مٿي،
جنھن جي دامن ۾ پليا سئو سئو حسينَ هي دِلنشيب.
ٿر بر جهنگ جبل اندر شاھہ جون وايون تہ سُڻ،
اي امن دُشمن سڙن رُلي مرن رهزن رقيب.