شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

هــڪ هو حسين آ، خنده رو دلڪش، بي تڪلفي کان بِنہ ه هو برتر،

هــڪ هو حسين آ، خنده رو دلڪش، بي تڪلفي کان بِنہ ه هو برتر،
سو سامھون آ ســـرســــري ۾، آ نـــظــر ۾ ٿـــو پـــسان اُن جـــو اثـــر.
مھڪ خُـوشــبو، مُـشڪِ سُڳنڌ گُلِ رنگ، شبزه شجر، وَڪو تپل،
لالـــــئه زار، شــــفـــقِ ثُـــريـــا، انــوارِ قــمــر، رشــق تــرهــي تــــصــور.
نـــظــمِ ضـــبــط ســـمِ دُشــنا، جـــان وّ جــســـم چـــشــم چــاسـينگي،
ٿو ڪري قھر قـاتل، قھر ۾ قھر ڪُـبريٰ قھر نـاپي ٿــو نــســتر.
ڦـاٿـل جـو ٿـياسـون ٿـو ڦـيري حـاڪـم حُـڪـم پُــر ضــربِ حُسن،
غُــلام نـوڪـر ناتـوان مـان، گهـرجـي جـي سـر هـر وقــت حـاضـر.