شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

دل بــي سُــڪــون رهــجــي، ديـــــــدار ٿــــــيو تہ ڇـــــا ٿــــــيو؟

دل بــي سُــڪــون رهــجــي، ديـــــــدار ٿــــــيو تہ ڇـــــا ٿــــــيو؟
اڻ لــــڀ وفـــــا آ جــنھن ۾، دِلـــــــدار ٿــــيو تہ ڇـــــا ٿـــــيو؟
ڪـجــي اڳــيان تــون ســکــڻا، سِــر ٿــو جُهـــڪائـــين ڇــــالاءِ؟
دل نہ جُهـــــڪــــي، زبــــــانـــي اِقـــــرار ٿـــيــو تہ ڇــــا ٿــــــيـــو؟
مـــــــاريــــن نہ نـــفــس نــــادان، پــــهــــلـــوان ٿــــو ســـڏائـــين،
تــنھنــجــي ڏهـــيــسري جــو ڏهـــڪـــار ٿـــيو تہ ڇـــا ٿــــيو؟
ڪر صاف ســودو سِــر جــو، هِـــن ســونھن ســـان ســراســر،
دُنــــيا جـــي ڏيــتــي لــيـــتـــي، وهـــــنــوار ٿــــيو تہ ڇــــا ٿــــيو؟
ڪر ڪم اُهو جو ڪم اچي، ٻيو ڪم ڇڏي ڏي ڪم عقل،
ســـــچ جــي بِــنا هـي ڪــوڙو، ڪــم ڪــار ٿــيو تہ ڇــا ٿــــيو؟
ڪر حال دل جـــو اُن سـان، ڳــوڙهــا اُگهـــئي جـــو ڳـــل تـــان،
بــــــــي درد ســــــاڻ دل جـــــــو، اظھار ٿـــــيـــو تہ ڇـــا ٿــــيو؟
مــانــجهــي اِمــن تــون هــر هــر يـــارن جــو يــار ٿــي رهه،
دُشــمــن تہ ســـو ٿــيو دُشــمـن، جـنھن جـو بـار ٿيو تہ ڇا ٿيو؟