سائين ميڏا اڄ تون ڪِيوين آ پھتئين،
چُپ چُپ ڪر ڪي پاسي ميڏي وچ ڀرڙي گِهن آ ٻيٺئين.
تيڏي پُڇا هم روز ڪريندا،
رب دا قسم مين تيڪون سريندا،
اڄ گهمندا اڱڻ تي وتئين.
ٺار ڇوڙيئي دل، صدقه ٿيوان،
سِر جي کپئي تانۡ، گهور مينۡ ڏيوان،
جَي رات مينۡ ڪڻ رهندئين.
غير سڙن تون ڀاڪر پاءُ ٻہ،
مُنھن ڏي ميڪونۡ، مين نال الا ٻَہ،
اڄ واھ جو پيا ٺھن دئين.
مانجهي امن ڪونۡ تين اڄ ڄاتا،
نال نظر دَي صاف سُڃاتا،
تون سائين ميڏي سِردئين.