نئين جواني، نئين وهي، ساڻ تون شھر نہ ڇڏ،
آسون اُميدون اڌ ۾ ڇڏي، پاڻ تون شھر نہ ڇڏ.
چئو تہ تون آهين اڃا معصوم ۽ دلجبين،
ڪجهہ جواني لله ڪارڻ ماڻ تون شھر نہ ڇڏ.
ٿو وڃين اڄ مِٺا، موڪل بِنا مون کان پري،
رُسي نہ وڃ پردو نہ هي تاڻ، تون شھر نہ ڇڏ.
ٿو ڪرين سُنسان هي ويڙهو وطن بي سبب،
ڦتڪار دل ۾ ٿرٿلو ڏُک جي ڪاڻ، تون شھر نہ ڇڏ.
( اصغر ولد شاھہ محمد چانگ 21 سالن جي عمر ۾بيمار هيو تڏهن هي شعر لکيو ويو پر هو ڪونہ بچي سگهيو ۽ 2001 ۾ فوت ٿي ويو.)