توسان سودو دل جو ٿيو آ، پرين ڌيان ڏيندو ڪر،
گڏ غيرن سان تون گهمندي ايڏا گهاءُ نہ ڏيندو ڪر.
اسان در توهان جي دانھين، همدرد ٿي مِٺا،
اسين سائل تنھنجي در جا، دِلي دانَ ڏيندو ڪر.
منھنجيون خوشيون سڀئي تون ساڻ سَي کڻي وڃ،
تون مَيڙي چونڊي پنھنجا ارمان ڏيندو ڪر.
مانجهي امن اوهان کي سمجهي سگهي نہ جيڪو،
تنھن کي دل ۾ دلبر جاني ڪا جاءِ نہ ڏيندو ڪر.