شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

چـــري دل ســاگــر مــان تہ بـچــي بـنــد ٿـي ڀــيڙي،

چـــري دل ســاگــر مــان تہ بـچــي بـنــد ٿـي ڀــيڙي،
گلـن جـي ڀـنوّر ۾ تہ ٻــوڙيـئي مـنھنـجـي ٻيڙي.

مِـــٺــا مُــرڪ تـنھنــجــي مُـــلايـــم يـــا ريـــشم،
چُـــمي ڏئـي چـپن تـي، چــاهت چـس تـو ڇـــيڙي.

چــالاڪـي نــگاهــن جــي، وئـي آ ڏُور بــڻـــجـــي،
ٻــڌي روح مُــسافـر، ڪري ڪئين پئي ميڙي.

مِـــٺا خـــاڪــيسر تـنھنجي پـيرن جـي مِــٽي آ،
چــــکــــڻ لاءِ پـريــن مــون، پُــڙي ۾ آ ويــڙهـي.

دوکــيـبـاز دشــمـن جــي لھان پــيو ساروڻي،
اِمــن اُن جــي آ پـوري ڪــهاڻــي سھيڙي.