شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

رُڳـــــــو رات هـــــڪـــــڙي تہ ٽِــــڪــــــندا وڃـــــــو هـــــــا،

رُڳـــــــو رات هـــــڪـــــڙي تہ ٽِــــڪــــــندا وڃـــــــو هـــــــا،
غــــــــريــــــبن جــــا ڪــــــکــــــڙا تہ ڏِســـــندا وڃــــو هــــــا.

مـــون ڇـــڏيـا شــوق شــاهـي تــنھنـجــي ذوق خــــاطـــر،
مــنھنـــجـــو روڄ رودن تہ پُــــڇــــــندا وڃـــــــو هــــــــــا.

اٿـــــم هــــڪ هُــــنر، مُــنھنــجــا اکـــر صـــاف سھڻا،
خــــطاطـــــي هـــٿـــــن تـــــي تہ سِـــــکـــــندا وڃـــــو هـــــــا.

ڪــڪر جـــي تہ ڪُـــک مـان، مـون ڀريا ٻُڪ اوهان لاءِ،
ٿـــــــــڌو پــــــــــــاڪ پــــــاڻـــــــي تہ پــــــيــئــندا وڃـــــو هــــا.

دل جــــــي ڪــــــــاغـــذ تـــــي ســـٽون ٻہ ســـورن جـــيون،
اِمــــــــــن جــــي غـــــزل مـــان تہ لِــکـــــندا وڃـــو هـــــا.