گڏجي غيرن سان نہ گُذار،
پيو ٿو هانء سڙي هروار.
ڌاريو اچي ٿو شور مچائي،
ننڍا وڏا سڀ فند ۾ ڦسائي،
دولت سان هي ساڌ دٻائي،
قرب وٺي ٿو قرار.
غيرن جو آ غلبو توتي،
سِر ڏبو وڙهبو توتي،
ڪڏهن نہ دلبر ڇڏبو توکي،
چاهي هُجون بيمار.
پنھنجا دلبر تو وِساريا،
واعدا تن سان ڪينۡ تو پاڙيا،
جگر اسان جا تو هن ساڙيا،
ايڏا ڪرين آزار.
تون پاڻ پلين تہ سڀ ڪجهہ ٿيندو،
ڪير اوهان جي ويجهو ايندو،
پر ڳالھ اسانجي ڪيئن مڃيندو،
تڪبر توکي تار.
سؤ دفعا توکي جاني جهليو مون،
پلپل ويھي امن توکي پليو مون،
گهڙي گهڙي ڏس ڪيڏو چيو مون،
ٿي دُشمن کان تون ڌار.