مـٺڙن مـٺڙن لــفـظـن جــا، اڄ سـونھن ســـان ســــودا ڪــرڻا هــن،
خــالي ذهــنن جـي نـقــشن تــي، سـڀ رنــگ حــسن جــا ڀـرڻا هن.
ســونھن ســڳــوري سـر گــهرجـئي، ڇــا گهرجئي؟ دل گهرجئي،
ڪا يا ڪائــنات ٿــي گــهرئــي، گــهر تہ مـٺا مــانجهي اٿــڻا هــن.
سســئي ٿــي اڄ ســانگ ڪــري،پــنھنجي پُـنہ ل جي پيري سان،
ويري ويري پــيار جــا ويــري، پــوءِ بہ ڏونــگر ڏرڻـا هــن.
سھڻي مــيھر مــحــبوب جــي پــويــان، ترهــي تـرهي تـار تـري،
تــانـگهہ پـــاڻـي دم دريــاء ۾ ٻڏندي تہ هــٿڙا هــڻـڻــا هن.
مــارو مـارو جـنھن مـلھايا، مـلڪ ۾ مـارئي هڪ ناهي،
تـون قـيد کي کولي ڪڙ ڀلي، سو قيد تنھنجا ڪل ڪٽڻا هن.
سـونھن سان سودو سر جو هلڪو، سونھن کي سر تہ سڀ ڪو ڏيندو،
دين ڌرم ايــمان ٿو آڇيان، عشق ۾ هٿڙا ڌرڻا هن.