گهڻن کان گهڻو پري، تنہ ا رهڻو ٿو پوي،
غم اوندهه، درد، دُک، صبر سان سھڻو ٿو پوي.
محبت ميٺ، ساءُ مٺو ڳول تہ اڄ آهي ڪٿي؟
بي رواجي سِر بچاءُ لاءِ خوشڪ کلڻو ٿو پوي.
راڄ راڄن سان لڙن، اشرف ٿا اوٽون وٺن،
رهزن اڄ بي خوف آ تنھن کان ٽرڻو ٿو پوي.
جي عدالت ۽ انصاف سان هل تہ پوءِ ٿو هاڃو رسي،
ان ڪري اي ادا، سچ کان اُلڻو ٿو پوي.
عزت وارو لڄ وارو لال ٿو رُلندو وتي،
ڪم ظرف ڪميڻو بي حيا خوش رکڻو ٿو پوي.
سچ کي سچ سمجهون ٿا پر، هڪ لکن ۾ ڇا ڪري؟
بي وسي جي رنگ ۾ آخر، رنگ رلڻو ٿو پوي.