شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

مُئي کي اٿارڻ عجب دلبري آ،

مُئي کي اٿارڻ عجب دلبري آ،
کارائڻ پيارڻ عجب دلبري آ.
مسيحا ٿي وڌئي بُت ۾ ڪيئن دم؟
جھُريل جيءُ جيارڻ عجب دلبري آ.
اهل مماتي کان ڄڻ حياتي مون ورتي،
پرين سان گذارڻ عجب دلبري آ.
ڪيو قرب مون تي پرين پنھنجو پاڻهي،
سڏي سيني لائڻ عجب دلبري آ.
ڊگهي ڳالھ واري ننڍڙو بيان ڪر،
ٿورو چئي کُٽائڻ عجب دلبري آ.
امن چانگ مانجهي سڀن سان رهائج،
نہ ڪنھن سان فٽائڻ عجب دلبري آ.