شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

هن زمين ۽ فلڪ سان دل وئي ٽُٽي،

هن زمين ۽ فلڪ سان دل وئي ٽُٽي،
سونھن و حُسن جي جهلڪ سان دل وئي ٽُٽي
تو اڏايون ٿي مذاقون مون سان پرين،
پر تنھنجي هڪڙي ٽهڪ سان دل وئي ٽُٽي
تون سڄڻ مون کان ڇڄي وئين ڪجهہ پري،
ٻي دنيا جي خُلق سان دل وئي ٽُٽي
غير سان گڏجي گهمين ۽ مُرڪين مٺا،
بي رواجي مُرڪ سان دل وئي ٽُٽي
اي امن هي پيغ هو قاتل ڪڙو،
ساغر جي هڪڙي ڇلڪ سان دل وئي ٽُٽي.