هن زمين ۽ فلڪ سان دل وئي ٽُٽي،
سونھن و حُسن جي جهلڪ سان دل وئي ٽُٽي
تو اڏايون ٿي مذاقون مون سان پرين،
پر تنھنجي هڪڙي ٽهڪ سان دل وئي ٽُٽي
تون سڄڻ مون کان ڇڄي وئين ڪجهہ پري،
ٻي دنيا جي خُلق سان دل وئي ٽُٽي
غير سان گڏجي گهمين ۽ مُرڪين مٺا،
بي رواجي مُرڪ سان دل وئي ٽُٽي
اي امن هي پيغ هو قاتل ڪڙو،
ساغر جي هڪڙي ڇلڪ سان دل وئي ٽُٽي.