شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

دُعا (بغير ٽُبڪي جي)

دراصـــل درد اول، درڪـــــار دل آرام گــــــاه،
هـر هـر ســدا، دل درد آ، هــرکــر وصـــل هــروار آ.

ڪا ڪھل ڪر، سار ڪر، مـولا مــدد امــداد ڪــر،
ســردار ســـرور، ســر سھارا، حــــال هـم هموار آ.

راھہ رڻ هـمـراھہ رس، ڪــو دم دلاسـو ڪــو رسا،
معصوم دل، سر سور سرما، ور دلاور سـو ســدا.

احـــد واحـــد وحـــدہ، علـــــحـــدو ڪـــر روگ رس،
راھہ ســا ســـردار ســـالم، ســـک ســـڻاوا ســـار ســـا.