شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

ڪنھن کان ڪهڙيون پڇان تنھنجون ڳالھيون،

ڪنھن کان ڪهڙيون پڇان تنھنجون ڳالھيون،
تنھنجي نينھن ڪيون نيون نالڙيون،
نازڪ نازڪ دل جا ڪنڊڙا،
پيار جا سيڪا پِرت جا پنڌڙا،
آيون عشق جون آڏو اوڀالڙيون.
سانگ ڀهاني راھہ مسافر،
روح ۾ محبت، دل ۾ دلبر،
سدا رت رڱيون اکيون آلڙيون.
جِٿ ڪِٿ تولاءِ وتان ٿو ويڳاڻو،
پاڻ اسان جو حال ٿا ڄاڻو
ڪيو ڀال ڀلا ڪَي ڀالڙيون.
مانجهي امن آهي ٿر جو رهاڪون،
بھاني ڏٺو ٿم توکي جڏا ڪون،
ساريان سونھن جون سنڀالڙيون.