گُل آ ٽڙيو گلاب جو خوشبو ٿي سنسار ۾،
هُٻڪار ٿي آ چئو طرف، هر ڪو سھڻو سينگار ۾.
ناز سان نازڪ بدن لِچڪي جڏهن لئي سان هلن،
گهايل دليون گهائي وجهن عاشق گهڻا آزار ۾.
ول ڇل رکن وارن سندي، ڪارا ڪڪر ڪن جيئن ڪنڌي،
دانھن نہ سُڻن سائل سندي، ڪيفي خوب خُمار ۾.
خوني کڻن قاتل نظرون، گولي لڳي ڄڻ سيني اندر،
ٽوڙي رکن ضعيف جگر، جيڪو اچي ٿو مار ۾.
دل جهلي جيڪو اچي، جلوو ڏِسي جلدي جُهڪي،
موج ۾ بيھي نچي، تاب حُسن تِک تار ۾.