شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

حسرت دل جي ڪينَ ٻُڌا، اٿئي اگر دنيا ۾ رهڻو.

حسرت دل جي ڪينَ ٻُڌا، اٿئي اگر دنيا ۾ رهڻو.
حُسن وارن سان دل نہ لڳاء، اٿئي اگر دنيا ۾ رهڻو.
ماٺ رهڻ ۾ صبر ڪرڻ من جي مراد ۽ مطلب ڪر،
دل ۾ ويھي تون درد پچاء، اٿئي اگر دنيا ۾ رهڻو.
غريبن سان اميرن سان پئو تون پيش نوڙت سان،
محبت ڪر پوي نہ ڪا لوڪ لکاءَ، اٿئي اگر دنيا ۾ رهڻو.
وفا ڪر تون وفا جي عيوض، جفا جي عيوض وفا ڪر تون،
ڌڪاري جي ڪو توکي ڪر تنھن کي دُعا، اٿئي اگر دنيا ۾ رهڻو.
امن مون کي ضرورت آ، پِني پوري سان ڪيئن ٿيندي؟
ياد ڪر پلپل پاڪ خُدا، اٿئي اگر دنيا ۾ رهڻو.