دُکي دل جي گهڙي گذري ئي نہ ٿي،
سوا تنھنجي صنم، منھنجي سري ئي نہ ٿي،
ڪيا ساٺ سانوڻ، ملھار ڏِٺم،
تنھنجي پيار ۾ پيار، اِقرار ڏِٺم،
سي ڪين وريا، جي وار ڏٺم،
ساڳي ڪر تہ دلڙي ڀري ئي نہ ٿي.
ڀلا ڪاڏي وڃان سوا تنھنجي صنم،
مون کي ماري ٿو،تنھنجي جُدائي جو غم،
تون آهين مون لاءِ، محبوب اهم،
منھنجي دل ٿو چوي، تون پري ئي نہ ٿي.
مان ياد ڪيان، ڳُڻ تنھنجا ويھي،
دل سونھن سان ساجن، تو آ ريھي،
ڪيان ڳالھہ ڳڻي، تنھنجي ڪيھي ڪيھي.
پرين پياس اِمن جي مري ئي نہ ٿي.