شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

ڏِسي ناز نوان هي تنھنجا، منھنجي دِلڙي ٽُٽي پـوندي،

ڏِسي ناز نوان هي تنھنجا، منھنجي دِلڙي ٽُٽي پـوندي،
هــــر روز اهــــڙي حـــالــــت، جِــند جــانَ جُهــڪي پــونـــدي.
ڪـــا ٿـر جــــي مـٿان، ڪڪـري هــر وقــت ٺھي ٿــي ڊهــي،
معـلوم ٿــئـي ٿـو مـون کــي، ڪـنھن وَيـل وسـي پـونـــدي.
ڏاڍي دل ڀـــــري آ مُـنھنـجـي، تــوســان مـلـڻ اچــان هـــا پــر،
گـــڏ غـير هـونــدئي ڪــو، ڏســي جِــنــدڙي جُــکــي پــونــدي.
هـــــر گُــــل جــــي مـــٿان پـــوپــــٽ، ڀِري ڀــنئور ڏيـن ڀــيرا،
ســڀ ســـونھن جــي پـــوڄــا ڪـــن، نہ ويــل وِٿـــي پونـــدي.
جـــو گــــذريـــــو اِمـــن گــذريو، ســو وقـت وري نہ ايــندو،
هــڪ ڏيـنھن اهـــڙو ايـــنــدو جـــو عُــمــر کُــٽي پـــونــدي.