شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

سِـــتـــــم ســــو وار سھڻـا پــيـا، ڏوراپــا ڪـــيــنَ ڏيـــڻــا پــــيا،

سِـــتـــــم ســــو وار سھڻـا پــيـا، ڏوراپــا ڪـــيــنَ ڏيـــڻــا پــــيا،
گهــڙي جي گهــيڙ ۾ پــياســين، وٽـا وِھہ جـا هـي پــيــئڻا پــيا.
ٻــارن کــي خــبر ڪـــهـــڙي، چــاري رِڻ ۽ چــڪــر هــن جـــي،
بــــرِ صـحــرا جهــنـگل بــن ۾ جهـونـگاري گـيت چــوڻـا پــيا.
گـلـشـن ۾ مـون بُـل بُـل کي مـٿـان گُـل جــي ڏٺــو آ ڪـــالهه،
لــڳــي دل يا هي بي ادبي، ڏٺم گُل کي سو ڏنـڀ سھڻا پيا.
ســـڙي دل کـــي ســويـــن سُــهــمـا، ڌِڪــا ٿــاٻـا مِـليا ڏنڀ جي،
دِمـــاغــي ســـوچ ۽ سِـــر ۾، الائـــي ڪــهــــڙا هـي ڦــرڻـــا پــيا.
1 گدا کي غين سان لکجي، اِمـن کــي عــين سـان لِــکــــجي،
چـــوي هـــر ڪــو غــلــط ٿـــيــندو، اُنھن جــا چـپ چُــمـڻا پيا.

1 شاعر جو ننڍي لاڪون کان پرين پيارو دوست
۽ رشتيدار، اُستاد سُلطان علي چانگ
تخلص گدا، پاڻ هڪ بھترين شاعر آهن.