شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

دل جَي ڪنھن سان اڙئي، ڪا خبر سُڌ پوئيڌ،

دل جَي ڪنھن سان اڙئي، ڪا خبر سُڌ پوئيڌ،
ڪو کِلئي ڪو رُوئي، ڪو چريو چٽ چوئي.
هڪ ملامت گِلا، غير گڏجي وِڙهن،
ٻيا ڏسو چُپ ڪيو ٿا اندر منۡجه جلن،
ڇا جو ڇا ٿا چون، ڇا ٻُڌايون چئي.
قدر ناهي ڪنھن سان، قِصا کولجن،
اکر ٻہ اندر جا سچا ٻولجن،
ٿورو سچ چوين تان، رهندو جِند اڙئي.
امن چانگ مانجهي اڄ وفا نہ ڪٿي،
پنھنجو خُود سنڀالج پنھنجي گهر سُتي،
سنگت جي وڌاءَ سان متان ڪو وِڙهئي.