ڪيئن ڪيان، ڪاڏي وڃان، جيون جو رنگ بکري ويو،
صحرا جي رڻ ٿر بر اندر، ڪڪر جيان وکري ويو
ڪنھن مسافر ماٺ ۾، منزل سندي ٿي پوڄا ڪئي،
ڪاٽي ٽڪر راهي هليو، رستو ڪري اُڪري ويو.
تون وسين يا نا وسين، ٿر ۾ اُڃو تڙپي مُئس،
بي ترس ٿي بادل بيٺين، نيٺ دم نڪري ويو.
منھنجي تُربت تي اچي، خاموش ٿي بيھي تون رھ،
سوچ ڪجهہ تنھنجي راڄ مان، هڪ سادہ دل گذري ويو.