شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

هن عشق و حسن جي جنگ وئي لڳي، ڪوئي ڪاڏي ڀڳو ڪوئي ڪاڏي ڀڳو،

هن عشق و حسن جي جنگ وئي لڳي، ڪوئي ڪاڏي ڀڳو ڪوئي ڪاڏي ڀڳو،
ٿيا ڌڌڪار وڏا، وئي ڌرتي ڌُٻي، ڪوئي ڪاڏي ڀڳو ڪوئي ڪاڏي ڀڳو.
هي مومل سندي محلات ڏسو، هي لشڪر لرزش ڪات ڏسو،
هتي حُسن ڪري ٿو هڏي مان هڏي، ڪوئي ڪاڏي ڀڳو ڪوئي ڪاڏي ڀڳو.
هت عشق بھادر بي غرض ڏٺم، آڏو سونھن حُسن جي ڪندي عرض ڏٺم،
هت جادو جهڳڙا ٺڳي ۾ ٺڳي، ڪوئي ڪاڏي ڀڳو ڪوئي ڪاڏي ڀڳو.
هت ڪير سنڀالي ڪونہ سگهي، ڪوئي جيون جالي ڪونہ سگهي،
ٿيا سر قتل، تند تان وڳي، ڪوئي ڪاڏي ڀڳو ڪوئي ڪاڏي ڀڳو.
مانجهي امن کي ماريو ٿا، ماري ماري وري جياريو ٿا،
ڇڏيو وارن جي ٿا چوٽي چُڳي، ڪوئي ڪاڏي ڀڳو ڪوئي ڪاڏي ڀڳو.