بي وفا مظلوم کي مار ڇڏيو تو،
بِنا ڏوھ جَي ڏُکن سان ڏارَي ڇڏيو تو.
تنھنجي مِٺي مُحبت ۾ ڪڙجي وِيس مان،
جيئن جيل خاني ۾ ڪو قيدي واڙي ڇڏيو تو.
جيئن ڏُور کان آڪاش تي ابرِڪرم ڏسجي،
تيئن اُڀ مٿي اُٻ کي اُڏاري ڇڏيو تو.
ساريون راتيون غيرن سان گڏجي گذارين،
مون جهڙي مسڪين امن کي ماري ڇڏيو تو.