شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

اصل ۾ سـونھن آهي ڇا؟ چمڪ ڇاهي؟ اهو ڪو نور آ اهڙو،

اصل ۾ سـونھن آهي ڇا؟ چمڪ ڇاهي؟ اهو ڪو نور آ اهڙو،
ڪـــشش اڙي، اهـــڙي مــــوهــــت، دِلــــي ڪـــــو سُـــرور آ اهــڙو.

ڀــــلا ســــامھون اکـــــڙين ۾، ڇِـــڪــــڻ ۽ ڇــــوھہ ڇـــــاجــــي آ،
اهـــــــو اســــــرار آهــــــــي ڪــــــــو، حُـــــســـن مـــــــغرور آ اهـــــڙو.

دُکــــي دل بـــــاھہ جـــا ڀـــڙڪـــا، شـــوڪــــارا شــــور آهـــون هـــن،
ذهـــــــن ۾ ســـــوچ جـــــا جهـــــڳــــڙا، مـــــنڌل مـــذڪـــور آ اهـــڙو.

نـڪو آ خــيال روزي جـــو، نـــڪي ڳـــڻتي ڪـــا ٻــــچـــڙن جــــي،
جــگــر ۾، هـــانءُ ۾ مـــايــوســي، نيـــنھن جـــو نـــاصـــور آ اهــــڙو.

ويــــــســارو ٿـــــم ڀُــــل چُـــــڪ ۾، وســـــاري پـــــاڻ ويـــٺو هـــــان،
ڳــــولـــــيان ٿــــو، لـــــڀان مـــشــــڪـــل، جــــنونـــي پـــور آ اهــــــــڙو.

اِمـــن مـــانــجــهي حُــسن آڏو، مانــجــهي ڪُســـندا وري اُٿــــندا،
هـــــر هـــــر مـــــعاف ٿـــيندو پــــيو، عـــشق جـــــو قــــصور آ اهـــــڙو.