جو ڪري ٿو ياد ڪجهہ، ميراث اُن جي سا اُها،
دِل اُها ٿي پسند ڪري، اُن مان اُن کي مِلي ٿي سا.
جيڪو جنھن سان دل لڳائي، سوئي آهي اُن جي قابل،
جنھن جو رُتبو جنھن سان مِلي، سوئي اُن جي آ روا.
بدگُماني ۾ مزو آهي ڇاجو ڇا چوان،
غير تنھنجو دل ۾ ٻيو غير توکي ڪندو بہ ڇا؟
تون تہ آهين تون تہ سڀ ڪجهہ، تون تہ خود سُڃاڻج پاڻ کي،
تون جيڪو بہ سمجهين پاڻ کي، ٻيو آهي ڀلا ڇا توسِوا.
اي اِمن ساڻ جو توتي، وزن ساڻ هو،
سو سنڀالِج سِر پنھنجي تي، اُن کان جُدا تہ سڀ کان جُدا.