شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

اڄ بھارون بي ميارون ٿي ويون،

اڄ بھارون بي ميارون ٿي ويون،
چار گهڙيون چاھ واريون ٿي ويون.
جي رُناسين جي رُٺاسين خير آ،
آيون خوشيون غم گذاريون ٿي ويون.
اڄ سڄڻ نالي خدا اوري تہ ٿيءُ
پاءُ ڀاڪر غير گهاريون ٿي ويون.
باغ ۾ گلڙا وري بادل مٿان،
بوند باريون ۽ بھاريون ٿي ويون.
اي امن وڃبو مري دُنيا اندر،
هڪ زبان کان ٻي تي سارون ٿي ويون.