اهڙو واءُ دلبر وري آ وريو ڪو،
ساٿي سڀ ڇڄي ويا، نہ مزو آ رهيو ڪو!
ننڍي لا جون ڳالھيون، ساريو خوب ساريان،
زخم دل جو ڪنھن کي، سڏي مان ڏيکاريان،
ڳالھيون دل جون دل ۾، چوڻ جو آ قِصو ڪو!
پرين پيار وارا وفائون ڇڏي ويا،
جدا ٿي اسان کان عمر لاءِ لڏي ويا،
ويندي راھ جاني، نہ اچانڪ رَلِيو ڪو!
انبن ٻور ڇاڻيا، ڪڻڪون لھي ويون،
ڪونجون روھ ڏي سي واپس وهي ويون،
ڏاڍو روح ۾ غم ڀرجي آ ڀريو ڪو!