شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

پُڇين ٿو ڏسيان ٿو، ها مان ڏسيندس،

پُڇين ٿو ڏسيان ٿو، ها مان ڏسيندس،
تنھنجي دل توهان کان خُفيا کسيندس،
غيرن کان غداريون ورثي ۾ آيون،
پنھنجو ۽ پرائو پري کان تڪڙو تڪيندس
ماري ٿي اسان کي اک هي خُدارا!!
محشر ۾ توکي حق لاءِ ڇڪيندس.
کُٽائڻ ٿو چاهين، کُٽڻ جو ڪٿي مان؟
اها راند رانول توکان کٽيندس،
مٽبين رنگت کان، ڀلي وڃ تون مٽجي،
پنھنجا رنگ ۽ تصور پيو مان مٽيندس.
امن چانگ مانجهي هڪ ڏينھن ايندو،
داناھ دُشمن ڌڪ سان ڌڪيندس.