شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

ڀلو ٿيو چڱو ٿيو جُڙي کي آ جس،

ڀلو ٿيو چڱو ٿيو جُڙي کي آ جس،
ڪهڙو چئون توهان مان ڪسر لڳي ڪس.
پهر پلڪ هفته، ويا سال گذري،
گُذريل زمانا اچن ڪيئن واپس.
گهڙي هڪ وفا لاءِ، خطا خوب کاڌم،
اڃا تائين اوهان جو اسان تي عڪس.
منزل کان اڳ ۾ وجودئون وياسون،
رهي بس اوهان لاءِ چاهت ۽ چس.
پنھنجو پاڻ اِن ۾ وِڃائي وڌوسون،
رهي روح وارن سان روحاني ڪا رس.
اِمن جيئن بہ سمجهو هي شاعري تہ ڪانھي،
شاعري چوڻ کان سفا ڪئي مون بس.