جا جيون آ واري لڳي، هر پل سا پياري لڳي،
بِنا سبب ۽ بي مطلب، ائين بس اُڌاري لڳي.
غير جي محفل سجائڻ خاطر، ڪلھہ رات وڃي جو ويٺو هو،
ڇا ڳالھہ ڪجي اي هم ساٿيو! سا رات ساري آزاري لڳي.
هِن هُن مون کي سمجهائڻ چاهيو، راھہ پنھنجي تان هٽائڻ چاهيو،
هر ڳالھہ تي منھنجي نہ ڪر ٿي وئي، من موج اهڙي ڪا معياري لڳي.
هن جا دلاسا هن جون ڳالھيون، مون سيني اندر سي ئي پاليون،
ڪوڙيون نڪتيون سڀ سموريون، برپا قيامت ڪاري لڳي.
ڪا رات اٿم اڄ ياد وري، ڌُنڌلي بادل بارش واري،
سُتل من جا جذبہ جاڳيا، گُلڙن ۾ گُلڪاري لڳي.
مانجهي اِمن ڪا پل گهڙي، سوا يارن جي اڄ تنہ ا گُذاريم،
هر گهڙي سا مونجھہ اندر۾، خوب کٽي ۽ کاري لڳي.