اچي رات رهئين برسات ۾،
لھي سِڪ وئي هِڪڙي رات ۾.
دُکي دل وئي ٻُڏي ديدار ۾،
ڏاڍا رنگ ڏِٺم تنھنجي پيار ۾،
ڪانھي ڪائي ڪمي، ڏانءُ ڏات ۾.
دل ڌڙڪڻ لڳي دلدار هي،
اهڙي لرزش لڳي تنھنجي پيار جي،
جو چئي نہ سگهان ڪنھن بات ۾.
چانگ مانجهي امن ٿي بھار وئي،
هر جاءِ تي مند ٿي ملھار وئي،
بُکا ڍاوا حُسن جِي خيرات ۾.