شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

ٻڌي ٻانہ ون ڪيان دانہ ون، لکيڻا لال هيڏي آ.

ٻڌي ٻانہ ون ڪيان دانہ ون، لکيڻا لال هيڏي آ.
وڃو ٿا ڇو ڇڏي مون کي، ڀلا ڪر ڀال هيڏي آ.
ڪيو جَي قرب هڪ ڀيرو، اچڻ جي ڪر عنايت تون،
سوا تنھنجي جيئڻ منھنجو ٿيو آ جنجال هيڏي آ.
پرين پرڏيھ ويٺين تون، وساري ڇو اسان کي تون؟
لڳا نيزا نظر تيز، آ بچڻ محال هيڏي آ.
امن جي آس ٿئي پوري، ٿين ديدار دلبر جا،
ويھي ويجهو ڏيان دانہ ون، ٻڌايان حال هيڏي آ.