شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

پيار ۾ پرچڻ رسڻ نبريو نہ ٿيو،

پيار ۾ پرچڻ رسڻ نبريو نہ ٿيو،
تنھنجو کلڻ ۽ منھنجو روئڻ نبريو نہ ٿيو.
رات هئي سانوڻ سندي، ٿي ٿي جدا وياسون ملي،
چاھ مان چاهت چمڻ نبريو نہ ٿيو.
مون کان پري، مون کان ڇڄي ۽ تنھنجو مٺا،
غير وٽ ترسڻ، ٽڪڻ نبريو نہ ٿيو.
پيار جي منزل ڏٺم، وئي اڳتي وڌي،
منھنجو وڌڻ ۽ تنھنجو هٽڻ نبريو نہ ٿيو.
تون ٿو چوين آزاد آن مانجهي امن،
جنگ ۾ مٺا جهيڙو ڏيڻ نبريو نہ ٿيو.