شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

منھنــجي مــحــبوب مــدنــي جــا، تــرن تــصــور آمھون ســامھون

منھنــجي مــحــبوب مــدنــي جــا، تــرن تــصــور آمھون ســامھون،
اٿــان ۽ گھــمــان ڦــران لــيڪــن، آهـن اڪــثر آمھون ســـامھون.

لھي ڪــا ڪـس مــنھنــجي دل تــان، مديــني جــو پــيان پــاڻــي،
خــدا مــون کي ڏيـکارج تـون، روضــئه اطـهر آمھون ســامھون.

هن جـڳ ۾ مـرڻ ۽ جــيئڻ نـبي جـي نــام هــجي جــيڪــر،
وڃي ٿي پــير هيــٺان پاڻــي، جــبل ۽ ٽــڪــر آمھون ســامھون.

ڏيــنھن هـڪ ۾ تـون، هـڪ ڀــيرو پــڙھہ صــلوات ســيد تــي،
خـــدا جــو قــسم مــزو ڏس تــون، هــيرا گـوهــر آمھون سـامھون.

هــي جــهــان جُــڙيـو ڇــالاءِ، راتــيون ۽ ڏيــنھن چـــنڊ تـــارا،
کولــي قــرآن پـــڙھہ پـــيارا، ايــندئي ســو اکــر آمھون ســامھون.

گــھــڙي پــل جو مــيلو آ، نہ ٿــئي ڪــا ڪاڻ حـوس انڌ ۾،
سـجهي ٿي ڪــان ادا تـوکــي، قــبر ۽ قــصر آمھون ســامھون.

مـــٺي مــحـــبوب مـدني جــو، مـحـشــر ۾ سھارو آ،
ويندو ڪــٽجي پنڌ پــيادل، ڪـٺن هي سفر آمھون سامھون.

اِمن مانجهي ساري ٿو، شھر هن ۾ سيد توکي،
اچو جي خواب سپني ۾، ٿـئي ڪـو گـذر آمھون سـامھون.