شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

دلبر جو دل کسي ويو، دلدار ايندي ايندي،

دلبر جو دل کسي ويو، دلدار ايندي ايندي،
سوگهو ڪري ويو سٽ ۾، سرڪار ايندي ايندي.
سيني اندر هي سرڪش گهرا زخم نظر جا،
نرمل هڻي نپٽ ويو، نروار ايندي ايندي.
ترسيو نہ ڪا گهڙي هو، نادار جي اڱڻ تي،
ايندس وري چيائين، هروار ايندي ايندي.
آزاد هن امن کي برباد ويو ڪري هُو،
آزار ويا وڌي اڄ، آزار ايندي ايندي.