زخم چاڪ چِڪندا نہ ڇڏجو،
ارمان دِل جا هي ڏُکندا نہ ڇڏجو.
سڙي دل سان سينو لڳاء ٿڌو ڪر،
ستائي ستائي سِڪندا نہ ڇڏجو.
جي اوهان جي ڏُکن جا ستايل هي ماڻھو،
لِڪن جي اوهان ۾، لِڪندا نہ ڇڏجو.
امن چانگ مانجهي ٿي غربت ۾ گُذري،
جي رهي پيا اوهان وٽ، رُڪندا نہ ڇڏجو.