درد آ دل ۾ مٺا، دلگير دل ٿي لُڇي لُڇي،
پيچرا پنڌ پيار جا، شب روز پرتئون پُڇي پُڇي.
ڪيئن چوان تان ڪيئن اڙيس قابو قيد ڪھڙي طرح،
ڪيو قلم قسمت جو ڪم ڪير آڏو ڪُڇي ڪُڇي.
ٿو وسي بادل برھ جو گوڙ ۽ گجگوڙ سان،
ڌڌڪار سان نيڻن منجهان وسڪار وس ٿي وسي وسي.
منھنجيون اکيون سامھون تنھنجي، تنھنجو مٺا درشن پسن،
هڪ تر برابر پوي وٿي ڄڻ خدا مون کان ڪو کسي کسي.
تو سوا هڪ پلڪ پل ۾، ٿو ڊهان ۽ ٿو ٺھان،
خيال ۾ گم خيال آ، ڪو تنھنجي اچڻ جو ڏسي ڏسي.
من امن محبوب مون تي، مھر ڪا معافي ڪري،
بي چين آهيان بي مزي، بي غرض پيو ٿو رُسي رُسي.