ڪنڊن تي موسم جو اثر ڪونہ ٿيندو،
ڦِري گل ڪڏهن بي پٿر ڪونہ ٿيندو.
شمع جي تہ دل ۾ رهي خوش پتنگو،
هِن اڻ گس عاشق کان صبر ڪونہ ٿيندو.
گُلن جي هي گهورِي، ٿي گهورَي سير گُلن تان،
سواءِ گُل جي بلبل جو گذر ڪونہ ٿيندو.
پيارين تہ پيارا آهي آبِ ڪوثر،
زهر تنھنجي هٿ جو زهر ڪونہ ٿيندو.
دغائن ۽ دوکن اهڙو دل کي ڌوڏيو،
جو حشر ۾ بہ اهڙو قھر ڪونہ ٿيندو.
مانجهي اِمن جي هُجئي يار پارت،
اوهان کان پري ساري عُمر ڪونہ ٿيندو.