دل پيارا پري نہ ٿي پاسو ڏئي،
سامھون جيئن اچين ٿو،
هليو اچ اسان ڏي،
ريجها رب صدقي سھڻا،
مون کي ڪو دلاسو ڏئي.
مرڻ ۽ جيئڻ آهي مولا جي تہ هٿ ۾،
باقي پيو لوڙيان سھڻا صنم جي تہ سٿ ۾،
رکي پنھنجي مرضي سائين،
وڃي پھتو غيرن تائين،
ڏاڍو تن تپائي منھنجو ويتر ويو تاسو ڏئي.
وري ساٺ سانوڻ سونہ انا سنواريا،
آڌي رات بارش اوهيرا اوساريا،
پرين ننڊ ناهي مون کي،خبر ناهي ڇاهي مون کي،
تنھنجي ياد چوريو آخر، چاهت جو چاسو ڏئي.
ڪيو قرب مون تي قربدار ماڻھو،
صفا دل جو سادو مانجهي مذيدار ماڻھو،
ويرن ۾ وتان ٿو گهمندو اڪيلو،
پنھنجي دل کي پنھنجي منھن روحانيت جو راسو ڏئي.