حــــڪــيــمــن جــي حــيـلـي دوا ڪــانہ ٿــيــندي،
ســوا تنھنـجـي، مـنھنجـي شِـفـا ڪـانہ ٿـيندي.
ڏِسـان تنھنجو چھرو، مـون لاءِ بس ڪافـي آ،
خُـــــدا کــان جــنــت جـــي صــدا ڪـــانہ ٿـــيـنـدي.
ڦـــتـڪـي ڦِــري ٿـي، لُــڇــي دل ڪُــــسـي ٿـــي،
اڙي دل اوهـــان کـــان، جُـــدا ڪــانہ ٿــــيــــنـــدي.
تنھنجي سـونھن سـوڀــيا، نــزاڪــت نِــــرالـــي،
تـــوکــي نـــور چــئــبــو، وڌاءُ ڪـــانہ ٿــيـــنــــدي.
زنــــدگــي جــا پنھنــجــا، ســڀـئي پُــور پـــلـــبا،
شِـــڪــايــت يــا شِـڪـوه، گِــلا ڪــانہ ٿــيـنـــدي.
عـشــق جـــي اثــر ۽ حُـــسـن جــي قھر جــــي،
آهــــي ڳــالـــھہ اهــــڙي صــفــا ڪــانہ ٿــــيــــندي.
حُـسن جي ڪشش کان، ٽُــٽـي دل ٿـي ٽُـڪـــرا،
چـــويــن ٿـــو اِمــن دل حِــصـا ڪــانہ ٿـيــنـــدي.